വിശ്വവിസ്മയം

എല്ലാമെന്‍ നന്മയ്ക്കായ് വന്നു ഭവിക്കുക

അല്ലിലും  നീയായ് സ്വയം കാണ്‌കെയാം!

എങ്ങുമുള്ളോരണുജീവിയുമെന്‍ സ്വന്ത-

മെന്നറിഞ്ഞുള്ളിലെ പാരസ്പര്യം

ഞാനെന്റെയാത്മഭാവത്തില്‍ നിന്നാര്‍ദ്രത

കൊണ്ടറിഞ്ഞാല്‍ വിശ്വവിസ്മയമായ്!

അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ശാന്തനായ് സൗമ്യനായ് ഇന്നിനായ്

ഇന്നലെ നല്കിയ പാഠങ്ങളില്‍

ഞാന്‍ വീണതാം കുഴിയില്‍നിന്നു നിത്യവും

നീ കുന്നിലേക്കു നയിച്ചതോര്‍ക്കും!

ആവലാതിക്കിവിടില്ലിട,മെന്നറി-

വാത്മവിവേകമായുജ്വലിക്കും!!

പാഠഭേദം

ഞാനെന്റെയാത്മഭാവത്തില്‍ നിന്നാര്‍ദ്രത

കണ്ടറിഞ്ഞാല്‍ വിശ്വവിസ്മയമായ്!

വിശ്വമേ വിസ്മയമായ, മായാലയ-

മാശ്വാസമാകുവാന്‍ ജ്ഞാനാര്‍ദ്രത!

അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ശാന്തനായ് സൗമ്യനായ് ഇന്നിനായ്

ഇന്നലെ നല്കിയ പാഠങ്ങളില്‍

ഞാന്‍ വീണതാം കുഴി എന്‍ കുന്നിലേക്കുള്ള

നിന്‍ വഴിയില്‍ത്തന്നെയെന്നതോര്‍ക്കും!

ആവലാതിക്കിടമില്ലാവഴി,യവി-

ടെന്‍ മിഴികള്‍ തുറക്കാന്‍ കുഴികള്‍!
എൻ കുന്നു നിൻ കുന്നാണെന്നറിയും പിന്നെ
എൻ കുഴി നിൻ കടലെന്നറിയും
നീതന്നെ ഞാനെന്നറിഞ്ഞാർദ്രനായി ഞാൻ
നിൻ കടലിൽ ലയിക്കാനൊഴുകും!
നാമൊഴുകും വഴിയാം പുഴ നീർത്തടം
നിർവൃതിദായകമെല്ലാവർക്കും! 
നമ്മൾക്കിനിക്കടൽ ലക്ഷ്യമാക്കീടണോ? 
നിർവൃതി നല്കും പുഴ കടലാം!