കവിത - ജോസാന്റണി
അറിയണം:
നമ്മള്‍ക്കെതിര്‍നില്പതാര്‍? അവന്‍
ഒരു
രാക്ഷസന്‍, കണ്‍കള്‍ ചെവികളും കോടികള്‍!
അവനുള്ള
നാവുകളുമതുപോലെ കോടികള്‍!!
അവനെയെതിരിട്ടിടാന്‍
നമ്മള്‍ക്കുമതുപോലെ
അവയവങ്ങള്‍
കോടി വേണമോ? ദാവീദി-
നവയവങ്ങള്‍
മര്‍ത്യസഹജമായുള്ളതേ
ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു!
ബുദ്ധിയോ ശക്തിയോ
സ്വന്തമല്ലെന്നുമതു
ദൈവമേകുന്നതാ-
ണെന്നുമോര്‍ത്താണവന്‍
ഗോലിയാത്തിന്നോടു
പടവെട്ടുവാനായിറങ്ങിത്തിരിച്ചതെ-
ന്നൊരു
നിമിഷമോര്‍മിച്ചുമേകാഗ്രദൃഷ്ടിയൊടു-
മൊരു
കവണയെയ്താല്‍ സുനിശ്ചിതമാം ജയം!
എങ്കിലും
ഏകനാം രാക്ഷസന്നോടിവിടെ
യുദ്ധം
നയിക്കുവാന്‍ നായകന്‍ ഞാനെന്ന
ഭാവത്തൊടായിരം
പേരുണ്ടവര്‍ക്കിനിയു-
മിവിടെയൊരു
ദാവീദു വന്നു നിന്നീടവെ
അംഗീകരിക്കുവാന്‍
ആവില്ല, ദൈവമാം
'ഒരു
ബാലനായിനിയുമെന്‍ ജന്മ'മെന്നിതാ
അരുളു,ന്നതേറ്റുപാടുന്നു ഞാന്‍,
ഉള്‍ക്കൊണ്ടു
'പടനയിക്കാനവനെ
യനുവദിച്ചീടുക!'
ആ
ബാലനാരെന്ന ചോദ്യത്തിനുത്തരം:
''നീതന്നെ,യെന്‍
മനവുമെന്‍ മിഴിയുമുള്ള നീ
നിന്നിലെ
നിന്നഹങ്കാരംവെടിഞ്ഞിടില്‍
ദാവീദുതന്നെ,''
'ദൈവം തരും അമ്പുകൾ
അവ വിവേകത്തൊടെയ്തീടില്‍ സുനിശ്ചിതം
ഗോലിയാത്തിന്‍
പതനമീ യുഗാന്ത്യത്തിലും!'
